historie_randstad

                                                                                RANDSTAD SPORT

Op 15 september 1925 werd de eerste Voorschotense voetbalclub opgericht. Zoals zoveel organisaties in die tijd, was Voetbalvereniging Laurentius (V.V.L.) een katholiek bolwerk. De schapen van het kerkbestuur hielden de grasmat kort en zorgden tegelijk voor gratis mest. Al snel na de oprichting van V.V.L. werden pogingen ondernomen om een tweede, neutrale voetbalclub te stichten. Door de uitgesproken signatuur van V.V.L. kon nl. niet iedere dorpsgenoot lid worden van deze club. Er ontstond behoefte aan een vereniging zonder levensbeschouwelijke grondslag. Nadat een aantal pogingen was mislukt om zo’n vereniging te stichten, werd in het begin van de jaren ’30 een advertentie geplaatst in de krant. In de advertentie werd  een oproep gedaan aan alle voetballiefhebbers, om te komen tot het oprichten van een neutrale voetbalclub. Naar aanleiding van de oproep kwamen 25 mannen op 13 april 1932 bijeen in Hotel Deurloo, het huidige Wapen van Voorschoten. Op deze gedenkwaardige avond werd onder voorzitterschap van Dhr. J. van Damme voetbalvereniging Rouwkoop opgericht. Deze naam was ontleend aan het gelijknamige landhuis uit Voorschoten, dat in de middeleeuwen bekend stond als kasteel Middelgeest. Op de presentielijst van de eerste vergadering stonden bekende namen, zoals die van de heren Douwes, den Hollander, Ju, Braggaar, Eigeman en Deurloo.

Kort na de oprichting werd door Rouwkoop een terrein gehuurd aan de Wijngaardenlaan. Er werden doelen geplaatst en de eerste uitgaven verschenen in de boeken: Fl. 10,- voor het maaien van het gras en Fl. 2,50 voor het afvoeren van puin. Op 29 juni 1932 vond de eerste echte wedstrijd plaats. De junioren van Rouwkoop gingen met 4-1 ten onder tegen hun leeftijdsgenoten van V.V.L. De jonge vereniging kwam al vroeg in conflict met de Gemeente. Er waren nog geen kleedkamers gebouwd, waardoor zich taferelen voortdeden die ‘in strijd waren met de goede zeden’. Na een klacht van een buurtbewoonster, die zich ‘bewaakster van de openbare orde’ noemde, werden deze op last van het Gemeentebestuur alsnog in razend tempo neergezet. Aan het einde van de jaren ’30 promoveerde Rouwkoop naar de vierde klasse van de K.N.V.B. Van het kampioenselftal speelden niet minder dan zes Rouwkopers in het officiële districtselftal. De vereniging begon een eigen clubblad uit te geven en trok voor het eerst een trainer aan van ‘buiten’: Dhr. Smit uit Den Haag. In de oorlogsjaren daalde het ledental en speelde Rouwkoop in de zogenaamde noodcompetitie. In 1944 moest Rouwkoop zijn activiteiten bijna staken, omdat de ballen in een zeer slechte staat  verkeerden. Ternauwernood kon voor Fl. 250,- een dozijn bruine monsters gekocht worden op de zwarte markt. De spelers werden bij uitwedstrijden vervoerd met de paardenbrik, welke in die dagen het enige middel van transport was.

In de jaren na de oorlog groeide Rouwkoop gestaag. In 1947 kreeg de vereniging een eigen zaterdagtak, omdat de voetballers van v.v. de Woelwijckers zich aangesloten bij de club. In 1950 volgde een handbalafdeling, waardoor de vereniging zijn eerste actieve vrouwelijke leden mocht begroeten. Toen Rouwkoop in 1955 ook nog een atletiekafdeling oprichtte en een volleybalteam adopteerde, kon met recht gesproken worden van een sportvereniging. Het clubblad was inmiddels ‘de Treffer’ gaan heten en besloten werd op de shirts voortaan een embleem te dragen. Hierop stond Huize Rouwkoop afgebeeld, met daaronder het wapen van de Gemeente Voorschoten. Op 3 maart 1956 overleed Dhr. J. van Damme, de oprichter van Rouwkoop. Onder grote belangstelling werd hij in Den Haag begraven.

In 1958 verhuisde de club van de Prins Bernhardlaan naar het naburige Burgemeester v.d. Hoeven Sportpark. In de jaren die volgden werd dit complex aangevuld met kleedkamers, een kantine, lichtmasten en een tribune. Een verzoek aan de Gemeente om op bescheiden wijze reclame rondom het veld te mogen aanbrengen, werd na maanden van wachten en een speciaal onderhoud met de burgemeester in 1963 afgewezen op ‘esthetische gronden’. In 1965 werd weer eens een poging gedaan om tot een fusie met S.V.L.V. te komen. Mede door enkele tendentieuze artikelen in de plaatselijke pers, werd het voorstel in de ledenvergaderingen van beide verenigingen afgeschoten. Rouwkoop was inmiddels al weer geruime tijd een echte voetbalvereniging, want de handbal, atletiek en volleybal waren ter ziele gegaan.

In 1967, bij het 35-jarige jubileum, telde de club ruim 700 leden en donateurs. Aan het eind van de jaren ’60 waren zij getuige van de naamsverandering van hun vereniging. Na tientallen jaren van discussie, werd Rouwkoop omgedoopt tot Randstad Sport. Voorzien van deze moderne naam kreeg de club een damesafdeling en werd een dependance in gebruik genomen op het terrein van het voormalige Marine Opkomst Centrum (M.O.C.). Op 27 juli 1974 werd Sportpark Adegeest geopend, waarna de hele vereniging naar de rand van het dorp verhuisde. Na een periode die in bestuurlijk opzicht bijzonder rumoerig was, splitste de zaterdagtak van Randstad Sport zich in 1982 af, om verder te gaan als S.V. Voorschoten.

De zondagvoetballers gingen alleen door, maar zagen hun ledental in de loop der jaren afnemen. Onder druk van de Gemeente deden de Voorschotense clubs een zoveelste poging om tot een fusie te komen. Deze keer was het raak. Op 1 juli 1996 voegde Randstad Sport zich bij S.V.L.V. Randstad Sport, 64 jaar jong, hield op te bestaan. Het was mooi geweest.